Tężnia solankowa
W Alhambrze dla spragnionych relaksu i poprawy samopoczucia w działa prawdziwa tężnia solankowa (gradiernia). Jest doskonałym uzupełnieniem jodu niezbędnego dla efektywnego działania diety.
Drewnianą konstrukcję tężni wyłożono wiązkami tarniny po której gałązkach spływa solanka z Zabłocka o największej na świecie zawartości jodu dochodzącej do 140 mg/litr wydobywana od ponad 124 lat z odwiertów w miejscowości uzdrowiskowej Zabłocie Solanka z głęboko położonych złóż wód leczniczych jodowo-bromowych.
Solanka z Zabłocia to naturalny surowiec o potwierdzonych właściwościach leczniczych zawiera niezbędne mikroelementy (jod, brom, stront, potas, sód, wapń, żelazo, magnez) umożliwiające stworzenie unikalnego mikroklimatu morskiego.
W 1895 r., w niemieckich i austriackich pismach naukowych ukazały się artykuły o „Nowym źródle jodowym w Zabłociu”, którego autorem był radca dworu i profesor Uniwersytetu w Wiedniu Ernst Ludwig, będący wówczas największym autorytetem w badaniach wód leczniczych i borowin w Monarchii Austriackiej. Autor donosi, na podstawie wykonanych analiz, iż solanka („Kronenjodwasser”) zawiera niewiarygodnie wysoką zawartość jodu. Według profesora Ernesta Ludwiga woda w Zabłociu jest najsilniejszym źródłem jodowym, co znaczy, iż w momencie badania zawierała najwięcej jodu z dotychczas rozpoznanych wód, 5 razy więcej jodu niż wody z Darkowa i blisko 5 razy więcej niż źródła w Bad Hall. Do dnia dzisiejszego solanka z Zabłocia posiada największą na świecie zawartość jodu, dochodzącą do 140 mg/litr.
Właściwości zdrowotne jodu
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uznaje jod za jeden z pierwiastków, którego przyjmowanie w odpowiedniej ilości jest niezbędne do prawidłowego rozwoju i utrzymania dobrego stanu zdrowia. Około 38% ludności Ziemi zamieszkuje obszary o różnym stopniu niedoboru jodu. Jod jest bowiem pierwiastkiem, bez którego prawidłowe funkcjonowanie tarczycy, gruczołu regulującego przemianę materii i funkcje układu nerwowego organizmu człowieka, jest niemożliwe. Na obszarach ubogich w ten pierwiastek stwierdzono masowe występowanie chorobliwego przerostu tarczycy, tzw. wola endemicznego, na którą to przypadłość według obecnych szacunków cierpi 600 milionów ludzi na całym świecie.
Jod jest pierwiastkiem śladowym, niezbędnym dla organizmu człowieka. Dobowe zapotrzebowanie na ten pierwiastek wynosi około 2 mikrogramy na 1 kg ciała, czyli dorosły człowiek potrzebuje go około 150 µg. Zapotrzebowanie organizmu na jod zmienia się w różnych okresach życia człowieka. Jest większe w okresie wzrostu i dojrzewania młodzieży oraz u kobiet podczas ciąży oraz karmienia piersią.
Dzienne zapotrzebowanie na jod
W zależności od wieku dzienne zapotrzebowanie na jod to:
- noworodki i niemowlęta do 6 miesiąca życia – 40 µg,
- niemowlęta do 12 miesiąca życia – 50 µg,
- dzieci do trzeciego roku życia – 70 µg,
- dzieci w wieku 4-6 lat – 90 µg,
- dzieci w wieku 7-9 lat – 120 µg,
- starsze dzieci oraz dorośli – od 150 do 160 µg.
Przedłużający się deficyt jodu prowadzi do groźnych patologicznych zmian w organizmie. Gruczoł tarczycy ulega przerostowi, zmienia się jego struktura wewnętrzna, tworzy się tzw. wole, które nie tylko szpeci, ale może utrudnić oddychanie i przełykanie. Nie leczone może prowadzić z czasem do powstania guzków nowotworowych. Niedoczynność tarczycy powoduje ponadto zwolnienie wszystkich czynności ustroju, zobojętnienie i przytępienie umysłowe, ochrypłość głosu, obrzęk powiek, skłonność do wypadania włosów. Kobiety mogą mieć problemy z zajściem w ciążę, donoszeniem płodu i podczas samego porodu. Dzieci natomiast mogą wykazywać objawy niedorozwoju umysłowego oraz zahamowanie wzrostu.
